SPAJANIE FORNIRU
Produkujemy formatki z oklein naturalnych i modyfikowanych o grubościach od 0,6 mm do 2,5 mm.
Spajanie fornirów odbywa się w oparciu o jedną z dwóch technologii:
- Spajanie stykowe – oparte jest na technologii stykowego łączenia oklein. Zaletą tej technologii jest wyższa odporność na wysokie temperatury, którym poddawany jest materiał w procesie okleinowania. Spoina łączy okleiny na całej długości, a nie punktowo. Końce formatek zabezpieczone są specjalną żyłką.
- Spajanie za pomocą żyłki – żyłka nakładana jest z lewej strony materiału, dzięki czemu jest całkowicie niewidoczna, a fornir po zaokleinowaniu nie wymaga zeszlifowania taśmy.
Fornir może być łączony na różne sposoby:
- Tradycyjnie – podczas łączenia oklein, odwraca się co drugi fornir i łączy przeciwne krawędzie. Uzyskuje się wówczas lustrzany efekt.
- Prawa-prawa: podczas łączenia forniru nie odwracamy go, ale łączymy wszystkie kawałki w tej samej kolejności. Najczęściej łączy się w ten sposób fornir prosto słoisty (fryzę), aby uzyskać powtarzalny efekt na całej powierzchni.
- Efekt klejonki – fornir połączony jest z wąskich pasków ułożonych w przypadkowej kolejności – poszczególne kawałki mają różne usłojenie, mogą sie również różnić kolorystycznie .Takie połączenie forniru imituje klejonkę.
- Intarsja, łączenie ćwiartek, efekt cegły – fornir łączony jest w różnych konfiguracjach – łączenie ćwiartek, skośne, układ typu szachownica czy cegła oraz różnego rodzaju wstawki (także z innych gatunków oklein) z dowolnym kierunkiem przebiegu usłojenia.